Net als veel anderen die de middelbare leeftijd gepasseerd zijn, kwam ook dit echtpaar tot de conclusie dat de tuin te groot en de indeling van het huis te onpraktisch was. Verhuizen naar een appartement leek hen echter niet de ideale oplossing, dus besloten ze tot nieuwbouw en kozen ze voor een woning die ze in feite als bungalow konden gebruiken. Alle voordelen van het appartement, maar ook hét belangrijkste pluspunt van een huis: een terras met een tuin, zij het van kleiner formaat.
Transparantie
De straat waarin deze modernistische woning staat, telt voornamelijk huizen uit de jaren tachtig, voorzien van een puntdak. Door de vorm maar ook door de eigen parkeerplekken naast het pad en de leistenen muur (in werkelijkheid een keramisch materiaal) oogt deze woning zeer éénentwintigste-eeuws, als enige. Ze is bovendien erg transparant: zowel vanuit de woonkamer als de hal heb je het volle zicht op de straat. En ook de entree baadt in het daglicht door een groot raam bovenaan de halfopen trap. “Op de verdieping hebben we enkele logeerkamers, een badkamer en een fitnessruimte”, zegt de bewoonster. “De toestellen die daar staan zijn de enige reden dat we daar zelf komen. De etage is uitsluitend bedoeld voor familie en vrienden die blijven overnachten.” Enkele jaren terug woonden de beide bewoners verderop in de straat, in net zo’n huis als hun buren. “De woning was up to date maar te groot voor ons geworden, en ik was de slaaf geworden van onze prachtige tuin van vijftienhonderd vierkante meter. We besloten kleiner te gaan wonen”, zegt de bewoner. “Toen deze kavel te koop kwam, hebben we niet geaarzeld. Het huis dat erop stond was rijp voor afbraak: veel asbest, veel betonrot, zodat de keuze voor nieuwbouw de enige mogelijke was. Daarop kwam Clark Teensma van Lab32 architecten in beeld. Zijn stijl sprak ons aan.”
Hout met metaal
Dat Teensma goed kan luisteren en uitstekend woonwensen in architectuur vertaalt, blijkt uit de woning die hij voor het echtpaar ontwierp. “We wilden een levensloopbestendig huis”, aldus de bewoonster. “Met het gemak en de compactheid van een appartement, maar zonder de nadelen van een etagewoning waarin je voortdurend rekening moet houden met de buren onder en boven je. We hebben ondervonden hoe dat is toen we tijdens de bouw in een appartement woonden. In feite zochten we niets meer of minder dan een penthouse op de begane grond, en Lab32 architecten heeft dat waargemaakt.” De leefruimtes zijn aaneengesloten en onderscheiden zich vooral door de gesofisticeerde keuze van meubelen, materialen en kleuren. De open haard die keuken en woonkamer scheidt, is extra lang en extra sfeervol. De keuken oogt luxueus door de combinatie van een houten wand met een metalen kookeiland. Het is allemaal net even anders dan het natuursteen dat de trend voorschrijft en daardoor zowel persoonlijker als tijdlozer. Een zijdeur in de keuken geeft toegang tot een bijkeuken annex wasruimte en een bergruimte voor fietsen. Er is ruim voldoende bergruimte in de wandkasten; ruimte die overigens deels door boeken wordt opgevuld.
Via de keuken
De tuin is afgemaakt met groenblijvende steeneiken en vooral laurierhagen om in de zomer en winter optimale privacy te hebben. Wat extra aantrekkelijk is aan de tuin, is dat de zijkanten integraal deel uitmaken ervan, dankzij de ramen in de zijmuren. Ze mag dan een stuk kleiner zijn dan die bij het vorige huis, de bewoners hebben er wél optimaler profijt van. Dat merk je goed in de slaapvleugel, die je bereikt door een deur in de houten wand van de keuken. “Je wilt niet dat gasten zomaar in je slaapkamer binnenkijken of binnenstappen, maar je wilt die ook niet per se aan de voorkant van het huis situeren”, zegt Clark Teensma. “Dat heb ik op deze manier opgelost.” Opvallend aan de slaapkamer en badkamer zijn de ruime hoeveelheid daglicht die er in beide binnenvalt en het zicht op de tuin vanuit het bed. Aangenaam wakker worden in of door de ochtendzon en in slaap vallen in het maanlicht, inderdaad iets wat je eerder bij een penthouse zou verwachten dan op de begane grond
Keramische stenen
De hele achterzijde bestaat uit glas, evenals een deel van de zijkant. Het hout dat in de keuken is gebruikt, komt terug in de zijmuur van het huis, net als de keramische stenen in de voorgevel terugkomen in een muur bij het tuinterras. Onderin is een haard verwerkt. “Het overdekte terras hoort voor ons gevoel bij de woonkamer”, aldus de bewoner. “We hebben elektrische heaters in het plafond laten plaatsen om ook ’s avonds hier te kunnen zitten, maar we hebben ook een klein extra terras op het gras gecreëerd om van de ochtendzon te kunnen genieten. In alle seizoenen kunnen we even naar buiten gaan.”
Ooit verkopen
Wonen gebeurt op deze ene verdieping, en toch hebben de bewoners de raad van de architect aangenomen en een verdieping erbovenop gezet. “Je hoopt er je hele leven te zullen blijven, maar je weet nooit of je ooit gedwongen zult zijn het huis te verkopen”, zegt hij. “Door de extra verdieping is deze woning ook interessant voor een gezin met kinderen of voor mensen die daar extra hobby- of werkkamers willen maken. Aanvankelijk was ik bang dat de gemeente de vorm van de woning niet zou accepteren, omdat ze niet paste in het bestemmingsplan, maar toen ik ernaartoe ging om het ontwerp toe te lichten, kwam er na vijf minuten iemand binnen met koffie. ‘U kunt blijven doorpraten maar dat is niet nodig. We hadden het reeds goedgekeurd.’ De koffie smaakte me des te beter.”
Fotografie: Patrick Meis
