Goede architectuur scoort hoog op meerdere vlakken: een woning moet een symbiose vormen met de omgeving, de wensen van de opdrachtgevers overtreffen en het liefst ook flexibel zijn. Dat geldt in alle facetten voor deze toekomstbestendige villa. De opdrachtgevers klopten aan bij het prijswinnende bureau FAAM Architects uit Eindhoven. The Art of Living sprak met Emile van Vugt, architect en mede-oprichter van FAAM Architects, en architect Geert-Jan Stoop. Samen ontwierpen ze deze woning die een meerwaarde is voor haar omgeving.
Ingebed in de omgeving
De villa staat op het zuidelijke uiteinde van de kavel en beslaat de volledige breedte van het bouwvlak, waardoor er vooraan ruimte ontstond voor een oprit richting de dubbele garage en aan de achterzijde voor een riante op het westen georiënteerde tuin, die aan de noordoostzijde om de woning heen kraagt, waardoor er op elk moment van de dag zon in de tuin is. Hoewel de villa in een nieuwbouwwijk staat, staat hij wel aan de rand van deze wijk en wordt hij aan twee zijden geflankeerd door bomenrijen. Aan de zuidwestzijde bieden de raampartijen van het maaiveld tot de nok van het dak uitzicht over de velden. “We horen de vogeltjes fluiten, er nestelt een buizerdkoppel met jongen in een van de bomen en soms zien we zelfs herten over de velden dartelen”, vertelt de bewoonster. Ook het onbelemmerde zicht op de zonsondergang is elke dag een cadeautje. Het stedenbouwkundige plan van de gemeente schreef voor dat alle woningen in deze wijk in een overeenkomende landelijke stijl werden ontworpen. Natuurlijke materialen, zoals riet, zorgen ervoor dat de huizen in de wijk in harmonie zijn met elkaar en aansluiten op de omgeving. Niet alleen levert dit een mooi geheel op, maar voor deze woning heeft deze inbedding en de gunstige ligging aan de rand van de wijk nog een bijkomende verrassende functie: in de winter verwarmt de zon de woning door de kale takken van de bomen heen, en in de zomer, wanneer de bomen vol blad staan, werpt de bomenrij een verkoelende schaduw op de gevel met nokhoge raampartij. Zo draagt de natuur een steentje bij aan het leefklimaat in huis.
Een warme functionele woning
Het ontwerp is ingetogen aan de straatzijde en extravert aan de tuinzijde. Door de glazen harmonicadeuren opent de woning zich naar de buitenomgeving toe. “Dat was een van onze wensen”, vertelt de bewoonster. Andere wensen betroffen een dubbele garage, een fitness, een ruim kantoor en een souterrain dat uitgerust is met een bar. In de tuin werd er plaatsgemaakt voor een bijgebouw dat als gastenverblijf dient en waarop de zonnepanelen verdekt werden geplaatst. FAAM zou FAAM niet zijn als de woning niet ook flexibele eigenschappen had: een deel van de benedenverdieping kan worden omgebouwd tot slaapkamer met badkamer. Alle voorzieningen daarvoor zijn al aangelegd. De bewoonster: “Overal is over nagedacht. Eigenlijk waren we al heel tevreden met wat we hadden, maar in dit nieuwe huis zijn we vooral uitgegaan van wat er nog aan ontbrak in ons vorige huis: een grotere keuken als hart van de woning.”
Balans tussen ruimtelijkheid en geborgenheid
De keuken kwam dus centraal te staan in de indeling. Zo centraal zelfs dat ook de trap een plekje in de keuken kreeg. “Het leek me heerlijk om ’s ochtends de trap af te dalen en dan meteen in het hart van je huis te staan”, legt de bewoonster hun wens uit. Om de connectie met de bovenverdieping te benadrukken werd er van de trap een ware blikvanger gemaakt. De eikenhouten Z-treden zijn in de bruine was gezet, waardoor ze een bijzonder warme uitstraling hebben en de nerven prominent naar voren komen. “De ideeën voor de woning ontstonden geleidelijk”, vertelt Emile. Wel lag er al een basisindeling klaar. Naast de keuken zou zich aan de ene kant het eetgedeelte en aan de andere kant de woonkamer bevinden. “De wand waartegen de keukenkasten zijn geplaatst, fungeert als een soort scheidingswand, waarachter zich de entree en de toegang tot het souterrain bevinden. We hebben gezocht naar balans in geborgenheid en openheid.” Want wanneer je omhoogkijkt, kijk je rechtstreeks tegen de nok van het dak. De hoogte imponeert en levert bovendien een fascinerend lijnenspel op. Door de loopbruggen staan niet alleen alle verdiepingen van het huis met elkaar in verbinding, maar is er ook een zichtlijn van voor naar achter. De strak vormgegeven risaliet boven de voordeur laat nog eens extra portie daglicht binnen. “Openheid is natuurlijk prachtig”, vult Geert-Jan aan, “maar een woning moet wel leefbaar blijven. Om het comfort te verhogen, zijn er een akoestisch plafond en akoestische schilderijen geplaatst. We kunnen van alles ontwerpen, maar uiteindelijk draait het toch om de beleving en die is heel persoonlijk.” “Elke dag genieten we van onze woning”, vertelt de bewoner. “We hebben er bewust voor gekozen om niet alles te laten stylen voordat we erin trokken. Stapje voor stapje hebben we er ons eigen thuis van gemaakt.”
Strakke statements in traditionele vormentaal
Waar de woning vanbinnen veel strakke elementen kent, is ze vanbuiten eerder traditioneel landelijk. “De rieten kap was een voorschrift uit het stedenbouwkundige plan”, vertelt Emile. “Het plan schreef ook voor dat we enkel natuurlijke materialen zouden gebruiken, zoals zink voor de dakranden en hout voor de kozijnen.” De imposante risaliet vormt een opvallend contrast met de traditionele bouwstijl en de houten voordeur trekt direct de aandacht naar de voorgevel. Aan de tuinzijde zijn grote gevelopeningen geplaatst, terwijl aan de voorzijde de gevelopeningen kleiner zijn. De ramen aan de flanken reiken van de grond tot in de nok van de rieten kap en geven het landelijke uiterlijk een moderne twist. De gevels zijn afgewerkt met wit stucwerk, dat het geheel een frisse en lichte uitstraling geeft. Het resultaat is een harmonieuze combinatie van landelijke charme en eigentijdse elementen, waardoor de woning een uitnodigende en unieke uitstraling heeft.
Fotografie: Dré Wouters
