Kinderen en ouders willen met elkaar in één huis wonen, maar onder dat ene dak ook voldoende plek hebben voor hun eigen leefgewoonten. Hoe creëer je die mogelijkheid, zonder de woning al te zeer in compartimenten te verdelen? Christa Willemsen maakte een interieurontwerp dat zowel de eenheid en pracht van deze modernistische villa onderstreepte als voor elk van de bewoners een eigen ruimte schiep.
Ademt grandeur
Hoewel de Brabantse villa amper twintig jaar oud is, ademt ze de grandeur van de huizen die Duitse progressieve industriëlen in de jaren twintig, tijdens de Weimarrepubliek, lieten ontwerpen. Het schuine dak geeft de bungalow volume en cachet, de metershoge pivoterende deur zorgt voor een indrukwekkende entree. Vanuit de hal is er toegang tot alle delen van de woning, inclusief de kelder die zich eronder uitstrekt. Stalen deuren zorgen voor een mooie doorkijk en veel daglicht. Door welke deur je de leefruimtes ook betreedt, onmiddellijk vallen twee ‘eilanden’ op: een kookeiland in de keuken, aan de voorkant, en een groot centraal blok in de voet van de L-vorm. Wij zijn een nieuw samengesteld gezin dat naar elkaar aan het toegroeien was toen we besloten onze huizen te verkopen en voor één gezamenlijke woning te kiezen”, zegt de bewoonster. “Deze villa bevond zich op ideale afstand van de scholen en kantoren.” Toch hadden de beide eigenaren niet veel verder nagedacht over de inrichting. “We vonden dat bovendien geen makkelijke opgave, omdat we ook in smaak naar elkaar aan het toegroeien waren.” En dus besloten ze een beroep te doen op een interieurontwerpster. Dat werd Christa Willemsen, die de dubbele uitdaging direct aanvoelde. “Ik heb daarom niet gekozen voor de traditionele wijze van werken met moodboards, maar voor uitgebreide gesprekken en brainstormsessies. Dat past ook meer bij mijn aanpak, waarbij ik niet alleen wil ‘weten’ maar ook ‘voelen’ wat mijn klanten drijft. Wat zijn ieders wensen en hoe smelt je deze samen? Al snel bleek bovendien dat de bewoners schrik hadden voor overdaad en opsmuk. ‘We willen geen marmer in de keuken’, zeiden ze bijvoorbeeld. Ik heb ze laten zien dat er ook alternatieven bestaan die duurzamer zijn dan natuursteen. In de keuken kozen we daarom voor dekton: veel eenvoudiger in onderhoud en toch net zo mooi.
Vier wanden met vier functies
Samen met de bewoners besloot Christa de woning ook ruimtelijk te maken. Zowel in de keuken als in de zitkamer werd een halve scheidingswand weggehaald. Zo is er direct visueel contact tussen degene die kookt en de gasten aan de eettafel. In de woonkamer werd een centraal blok geplaatst waar volledig omheen kan worden gelopen. “De vier wanden hebben vier functies”, aldus Christa Willemsen. “De zijde die naar de keuken is gericht dient als drankkast en als gesloten boekenkast. De linkerwand bevat een haard en een televisiescherm. De achterwand een bureau. Dat heeft als enige geen uitzicht op de tuin, omdat hier focus nodig is. De rechterwand ten slotte bevat een tweede scherm, maar dit is bestemd voor de kinderen, als ze hier willen gamen. Ze kunnen dit deel van de woonkamer zelfs afsluiten, zodat ze zich volledig op hun spel kunnen concentreren.” Het centrale blok maakt het mogelijk elkaars nabijheid te voelen en toch een grote mate van privacy te hebben. Het deel van de kamer dat op de haard en het televisiescherm uitziet is het grootst. Hier is het niet alleen sfeervol maar komt ook weer iets van de grandeur van de entree terug. “Wij verlangden naar een soort hotel gevoel”, verduidelijkt de bewoner. En daar heeft Christa zeker voor gezorgd. De combinatie van meubelen, planten en behang met de nabijheid van de Engelse landschapstuin doet de bezoeker zich even in de lobby van een sterrenhotel wanen.
Keramieken wandbekleding als eyecatcher
Terug in de hal valt op hoe de interieurontwerpster zelfs in het toilet met weinig middelen een zekere chicheid kan oproepen. De keuze van de keramieke wandbekleding, het subtiele spelen met licht leidt – net als in de keuken – tot een heel ander effect dan wanneer er met duur natuursteen, goud en zwart was gewerkt. De afkeer van ‘bling bling’, die de bewoners al in hun eerste gesprek naar voren brachten, is terecht gebleken. Het toilet is een ruimte geworden die een diepgaande materialenkennis weerspiegelt en een creativiteit waarin oog is voor het blijvende en niet voor het vluchtige en modieuze. Zoals de details vaak het ware meesterschap onthullen, zo kan ook het kleinste kamertje symbool staan voor de esthetische aanpak van de hele woning.
Creatief met meters
De slaapvleugels zijn verdeeld. De kinderen hebben hun eigen gedeelte compleet met badkamer, evenals de ouders. Deze kamers zijn minder groot dan die in het leefgedeelte, maar hier heeft Christa Willemsen laten zien dat je ook met de indeling van vierkante meters creatief kunt zijn. Door één wand te verplaatsen is er een extra ruimte gecreeerd voor het plaatsen van een sauna. Hierdoor is een klein gedeelte van de dressing opgeofferd. Dit heeft Christa gecompenseerd door tegenover de tvkast in de slaapkamer een tweede kast te plaatsen. Deze ingreep heeft de beleving van deze ruimte absoluut niet aangetast. Ook vanuit deze kamer is er zicht op de tuin, die kronkelige paden bevat en achter in een heuveltje, waar de vorige bewoners hun golfswings oefenden. “Misschien gaan we het tuinhuis ooit nog eens vervangen, maar dat hoogteverschil bevalt ons net zo zeer als de prachtige rozenstruiken”, aldus de bewoner. Het zicht is hier heel anders dan aan de voorkant, hoewel je ook daar geenszins de nabijheid voelt van andere woonwijken en wegen. Degenen die deze villa lieten bouwen wisten waarom ze voor dit perceel kozen. De huidige bewoners hebben de kenmerken van deze plek verder geaccentueerd door ook het interieur een bijzondere beleving te geven.
Fotografie: Dré Wouters
